Henri Cartier Bresson

       't Is het moment dat blijft

        De eeuwigheid is wat vergaat.

                               J. Eijkelboom.

Steeds weer andere steden

en steeds weer andere landen

maar bij nader inzien

toch steeds weer dezelfde mensen

op dezelfde grond

een treffend tijdsbeeld

door de jaren heen

maar bij nader inzien

toch ook weer tijdloos

onvoltooid

en onaanraakbaar

op het punt aangekomen

waar alles samenkomt

zijn we voor altijd alleen gelaten

met een wereld

die zich alleen maar openbaart

in de uiterste seconde.

                                             (Henri Cartier Bresson 1 ).      (2017).

Wat er ook gebeurt

er komt altijd een moment

dat de beweging tot stilstand is gekomen  

en de spanning is verdwenen 

wat er ook gebeurt

er komt altijd een moment

dat we uitgenodigd worden

om dichterbij te komen

om te zien

wat we alleen maar kunnen vermoeden

de dag hiervoor

en een dag hierna

en soms ook nog de volgende morgen.

                     (Henri Cartier Bresson 2).               (2017). 

Ze maken allemaal deel uit

van de wereld waarin we ze zien

 er is geen afstand

ook al denken ze dat misschien zelf wel

omdat mensen nu eenmaal denken

dat ze alleen maar toeschouwer zijn

maar niemand is hier toeschouwer

niemand kijkt hier in stilte toe

ze maken allemaal

deel uit van hun omgeving

misschien wel meer dan ze zelf ooit denken

om toeschouwer te zijn  

daar is een stap voor nodig

om toeschouwer te zijn  

daar is een afstand voor nodig

die nooit vanzelf aanwezig is

maar nu is die afstand er wel

nu wordt het gordijn even weggetrokken

en in een ondeelbare seconde

wordt zichtbaar

wat anders altijd verborgen blijft

nu zien we ineens

de onzichtbare draden

waarmee we met elkaar verbonden zijn

en de toeschouwers

dat zijn wij.

                       (Henri Cartier-Bresson 3).                  (2017).

Waar alle blikken op gericht zijn

waar iedereen naar kijkt

dat weten we niet

dat zien we niet

dat ligt buiten ons gezichtsveld

maar kennelijk is dat ook niet van belang

voor ons is alleen van belang

dat we de blikken van de mensen zien

hun lichaamstaal

want hun inzet

hun betrokkenheid

bepaalt in wezen wat ze zien

dat moet dan ook voor ons genoeg zijn

de rest is bijzaak.

                             (Henri Cartier Bresson 4).       (2017). 

Het leven bestaat nauwelijks  

het verdwijnt al

voordat we het hebben aangeraakt

er bestaan

alleen maar korte momenten

die we ons later zullen herinneren

dat is wanneer de hemel even oplicht

en een bepaalde betekenis

zichtbaar wordt

naar die paar korte momenten

zullen we altijd terugkeren

een leven lang.

                                 (Henri Cartier Bresson 5).       (2017). 

Zo is het met alles

het gebeurt maar een keer

er komt geen tweede kans

dit is het moment

daarna is het voorbij

voorgoed voorbij.

                         (Henri Cartier Bresson 6).       (2017).