Nico-Jan van Dijk gedichten
de dieren ontsieren de stilte
Lucebert
Grimmige wezens
spelende dieren
eerst kon ik jullie niet goed zien
jullie leken te verdwijnen
achter al die felle kleuren
die als bloedvlekken
in een grijze wereld
alle aandacht voor zich opeisten
kleuren die zelf de gedachte zijn
die ze moeten uitdragen
maar als ik even wacht
dan zie ik hoe snel dat kan veranderen
die felle kleuren zijn ook jullie vrienden geworden
jullie gaan je nu ook tooien met de kleuren
die eerst jullie leken te overheersen
jullie bevolken een wereld
die zich ergens bevindt
tussen de mensenwereld
en de dierenwereld in
daarom zijn jullie meer mens
dan de meeste mensen
en meer dier
dan de meeste dieren
jullie willen niet voor altijd
gevangen blijven
maar jullie willen deze wereld ontstijgen
jezelf bevrijden
maar toch laten jullie me ook vrij
en blijven op een gepaste afstand
zodat we in alle vriendelijkheid
naar elkaar kunnen kijken
en ik blijft lang naar jullie kijken
want er moet wel een reden zijn
voor jullie uitbundig bestaan
Grimmige wezens
spelende dieren
ik denk dat jullie anders zijn
dan we op het eerste gezicht vaak denken
jullie lijken soms te lachen
maar het is een grimas van pijn
ik zie niet alleen de woede in jullie gezichten
maar ik zie ook de ernst
waarmee jullie wel moeten vechten
en nu begrijp ik het
jullie moeten het wel doen
omdat er verder niemand is
die deze taak op zich neemt
er was eerst een onzichtbare hand
die jullie tegenhield
jullie moesten je eerst bevrijden
uit een wereld
die uit prikkeldraad bestond
en jullie moesten eerst de geesten verjagen
die altijd als eersten een open vlakte bezetten
grimmige figuren
jullie lijken wel in jullie spel verzonken
maar jullie weten als geen ander
dat het spel nu tot het einde toe
gespeeld moet worden
alleen maar om te nauwer nood
een mens te kunnen redden
het kind dat altijd in gevaar was
het kind
dat alleen maar wilde spelen in de zon
nu is hij gered
nu kan het eindelijk
zijn hoofd te ruste leggen.
(Grimmige wezens, spelende dieren). (Bij de schilderijen van Lucebert). (2018).
Nieuwe reacties
06.05 | 12:16
Wat een prachtig gedicht dat tot de verbeelding spreekt! Dank je wel voo...
23.04 | 07:04
Bedankt voor het sturen. Mooi gedicht..