Wachten op de laatste boot

Dit is het voorrecht van eilandgasten

samen te wachten

op de laatste boot

aan het einde van de dag

het lijkt wel of de veerboot

de wijde zee nog voor zich heeft

en dat alles nog open is

en dat er geen grenzen zijn

maar in werkelijkheid

is het maar een smalle vaargeul

die de veerboot wel moet volgen

en die als een rivier onder water

de weg wijst

naar het vasteland

dit is bestemd voor wie

aan het einde van de dag

samen met andere eilandgasten  

wacht op de laatste boot

naar het vasteland

dit is bestemd voor wie denkt

dat hij alleen is

met zijn gedachten

en dat een lange geschiedenis

van de mensheid

aan dit wachten vooraf is gegaan .  

dat alles al eens een keer is gezegd

dat alles al eens een keer is gedacht

en dat toch

alleen de herhaling zal blijven  

de spijt

om de verloren jaren

en de aarzeling

tot de allerlaatste stap

dit is bestemd voor wie

straks op de veerboot

als hij omgeven is door luide stemmen

zich opgenomen weet

in een gemoedelijk bestaan.

                       (Wachten op de laatste boot ).        (2009).

De veerboot

komt langzaam tot leven

maakt zich los

van het land

een donker geluid

komt naar boven

een sombere toon

aan het begin van de dag

   ----------------

Bij iedere afvaart

is er weer die weerstand

nooit een afscheid

zonder pijn

een schip klaagt altijd

over een onzichtbare last

soms de jager

soms de prooi

maar de koers staat vast

in de verte ligt een eiland

daar wacht Ameland

   ----------------

Ik keek naar buiten

om het land te zien

om de rimpelloze vlakte

te zien

die een veerboot

altijd achter laat

maar zag alleen

de schaduw in de spiegel

de schaduw

die me aankeek

en me wilde ontwijken

op weg naar Ameland

      ---------------

Een eiland

in de verte

lijkt altijd onbewoond

of houden mensen

zich verborgen

maar laten we voorzichtig zijn

er is nog niets beslist

alleen de horizon

is kust geworden

de zee lijkt altijd open

breed

en zonder einde

toch is de vaargeul

maar heel smal

de vrijheid

iedere morgen

om de stroom te volgen

de weg

verborgen onder water

de stem

die altijd roepen zal

de heenreis

vol verwachting

de terugtocht

vol herinnering

vertel me

waaraan dacht je

toen je stond te wachten

op de boot naar Ameland

         --------------

Laat dit zo blijven

zacht op de kust afgaan

zonder daar ooit aan te komen 

vergeving van de zonden

die nooit zijn bedreven

de waarheid kwam pas laat

en liet nog op zich wachten

maar nu die is gevonden

met wie kan ik dit delen

wie kent het geheim

van doelloos wachten

de ongesproken taal

van reisgenoten

ik zag je

op de boot naar Ameland.

                             (De boot naar Ameland)     (2012).