On the road

         The father we never found

Op weg naar het westen

steeds verder naar het westen

en dan weer terug

naar het oosten

altijd op zoek naar de horizon

altijd op zoek naar die plaats

die we alleen maar kennen

als het land

dat in verte wacht

het land dat zo dichtbij lijkt

en dat we toch nooit zullen bereiken

eigenlijk is de horizon

een niet te stillen honger

een soort van pijn

die bij je is gaan horen

zoals zoveel bij je is gaan horen       

waarvan je niet weet

waar het vandaan komt

of waarvoor het dient

je weet alleen

dat het de kracht is

die je tot hier heeft bracht

tot hier

bij deze oude vervallen pier

waar menselijkheid

alleen nog maar bestaat

uit vervallen grootheid

een overlevende

die  vertelt

in een voortdurend praten

in een voortdurend klagen

nergens thuis te horen

niet dronken

en niet nuchter

steeds verder te gaan

niet vrij

en niet gebonden

verlaten

en ook weer verlaten worden

golven

die in een eindeloze rij

op de oude pier afkomen

en dan weet ik   

dat aan het eind

weer beelden zullen opkomen

dat aan het eind

nog een afscheid komt

herinneringen

zijn meer dan woorden

herinneringen

zijn gezichten

stemmen

dromen

dan denk  ik

aan wie achterbleven

in de straten

dan denk ik

aan hun laatste uren

aan hun laatste blik

dan denk ik aan hun lach

die verstomde

in de straten

van dit grote land.

                                            (On the road).        (2013).