The Fighting Temeraire

Schilderij van William Turner

Nu ik het schilderij

weer terug zie

na een aantal jaren

is het kleiner dan ik dacht

wat weer opvalt

is de rode kleur van de lucht

en de bleke zon

het krijgshaftig verleden

is nu een vage gloed geworden

en maakt dat het water

op een marmeren vloer lijkt

een hard oppervlak

met een warme gloed

de Temeraire

is nu een wit schip geworden

doorzichtig en bleek

bijna verscholen

achter het veel kleinere schip

dat haar

op de laatste tocht vergezelt

op weg naar het einde

verdwijnen de kleuren

en maken ze plaats

voor een andere werkelijkheid  

niet langer bestaan

de scherpe lijnen

en woorden zullen verstommen

voordat ze worden gehoord

ook de Temeraire

is nu al bijna onzichtbaar geworden

is nu al bijna opgenomen

door de aarde

het licht en het water

maar heeft toch nog steeds het vermogen

om onze gedachten te bepalen.  

                               (The Fighting Temeraire revisited).           (2009).

Blijft de grootheid

tot het laatst

nu hij terugkeert

van de laatste slag

de laatste rustplaats

is te mooi gesproken

voor wat nu gaat komen

waarom wordt toch

met teleurstelling

over hem gesproken

is het een afrekening

de afgunst

voor de grote jaren

of het verwijt

dat onsterfelijkheid

niet bestaat

wij zien hem nog uitvaren

met volle zeilen

het enige is

dat aan het einde bleek

dat hij toch ook was

zoals wij ook zijn.

                       (The Fighting “Temeraire”).      (2000).