Het feest dat gevierd moest worden

De eentonigheid van de nieuwbouw

wil de grilligheid van het lot

over alle mensen verspreiden

er is gewacht

met het bereiken van volmaaktheid

de genade

van het onvolmaakte denken

dat zich niet wil onderwerpen

aan logische denkpatronen

zodat we ons niet hoeven te meten

aan de ontrouw van mensen

de stad

is daarom onvoltooid is gebleven

en bewaart de open plekken met zorg 

een kleine ode

aan wat altijd belofte bleef

en nooit werkelijkheid zou worden

toch is dit mijn stad geworden

want als je met liefde

naar de eindeloze voorsteden kunt kijken

dan moet je wel zeggen

dat dit je stad geworden is

het is de plaats

waar de mens de aarde nog even raakt

en soms nog even omkijkt

we zien hem dan  

op het laatste moment

dat hij nog zichtbaar is

voordat hij weer verdwijnt

zonder dat er een beloning is geweest

alleen het feest dat gevierd moest worden

alleen het huis waarin nog wat licht brandt

en de nacht nog wat verlicht

en overal om ons heen is het donker

op dit uur

is de weerstand gebroken

op dit uur

wordt het denken overgenomen 

door de poëzie

door de muziek van de nacht

muziek heeft het vermogen om verder te gaan

waar wij niet meer verder gaan  

om te spreken

waar wij niet meer kunnen spreken

we mogen even hoger reiken

dan we normaal kunnen reiken

we mogen even verder zien

dan we normaal kunnen zien

en dan de poëzie

die trouwe metgezel

die soms in de nacht verschijnt

als een paar regels

uit een gedicht

die ik in een ver verleden

wel eens heb gehoord

maar die toen niet van belang leken

en nu weer terug komen

op een moment dat ik het niet meer verwacht

ze lijken te zeggen

Iemand is hier eerder geweest

lang voordat ik hier zou komen

het is de taal van de wichelroedeloper

voeder van de gedachte

dat er meer bestaat

tussen hemel en aarde

dat er van hoger hand

een soort van leiding bestaat

een rechtvaardiging

voor onze niet te stillen honger

naar water

we weten niet

wat leegte is 

we weten niet

wat genezing geeft   

we weten alleen

dat aandacht genezing geeft

en dat we leegte nodig hebben 

om verder te gaan

een man is tot het laatst gebleven

het is al sluitingstijd

de muzikanten denken dat ze nu alleen zijn

ze spelen nu voor zichzelf

daarvoor is hij gekomen.

                                       (Het feest dat gevierd moest worden).      (2015).