Berlin Alexanderplatz

Deze straten verdragen geen tred

die door hun ongerichte haast

een vlucht zou kunnen lijken

ze laten stemmen lang weerklinken

tussen beide zijden

om de dreiging te bezweren

van een man die door de straten gaat

een man

die pas laat het verraad heeft gezien

en een heel leven verdwijnt

achter de tragiek

van het laatste ogenblik

vandaag zal hij met zijn aanwezigheid

een klacht verwoorden

en morgen zal hij mensen

om zich heen verzamelen

die niemand in de stad

ooit heeft gekend

morgen zal hij om brood vragen

en de stad schrikt even op

maar blijft het antwoord schuldig

want achter ieder einde

zie ik het begin

dat zo anders deed vermoeden

dat toen nog niet de kracht bezat 

wanneer een leven eenmaal

onvermijdelijk is geworden

en nog niet die diepte kende   

die zich later soms openbaart

als in een droom

wanneer de grond wordt weggetrokken

een ongebroken val

waarvan niemand het einde kent

dit is de geschiedenis van een man

die ook de geschiedenis

van de stad zou worden

al is het niet zeker

of ze elkaar

ooit werkelijk hebben ontmoet   

want het wezen van de geschiedenis

is nu eenmaal

dat een enkel mens

niet wordt herkend

dat hij niet bestaat

in de boeken

waarin alles wordt opgetekend  

onzichtbaar

tussen de velen

die naar de wereldstad kwamen  

omdat zij in het land niet konden voortbestaan

ze kwamen

toen het feest al was begonnen

en met hun aanwezigheid

zouden ze de straten bevolken

ze gaven de stad een aanblik

die in werkelijkheid nooit heeft bestaan

de weg naar de volmaaktheid

kwam pas later  

en maakte van de straten

een verlaten speelplaats   

we herkennen  

de straten en pleinen voortaan

aan de afwezigheid van mensen

de betekenis van de stad

wordt door een gemis bepaald

Franz Biberkopf geht durch die Strassen

noch immer

en nog niet alles is gezegd

nog niet alles is beslist

de straten zijn veranderd

onherkenbaar

in een ander licht

maar zijn toch ook hetzelfde gebleven

de ondergrond van mensen

in een andere tijd

de Alexanderplatz is jong geweest

en oud geworden

daarna weer jong geworden

de Alexanderplatz wil een gewoon plein lijken

dat overal in de wereld zou kunnen zijn

maar om welke reden dan ook

lukt het nooit helemaal

om hier een gewoon leeg plein te zien

de Alexanderplatz

op een vroege morgen

de mensen keren altijd weer terug.

                                  (Berlin Alexanderplatz.)        (2007).