Cafe bezoek

Vroeger werd hier gezongen

  waar je zoon zijn glazen telt maar niet zijn dagen

                                                         Robert Anker

De straten donker en leeg

alleen de hoge gebouwen zijn nog wat verlicht

in de cafe’s

lijken de laatste gasten

de tijd alleen nog maar uit te zitten

en kijken doelloos voor zich uit

de kroegbazen hangen over de tap

hun lippen zijn verzegeld

ergens moet het zijn mis gegaan

maar waar

vroeger werd hier gezongen.

                                       (Vroeger werd hier gezongen).         (2015)

.

Cafe met de Jupiler reclame

De Jupiler reclame

is hier de enige kroon

op het dagelijks bestaan

verder staat hier vergankelijkheid

op de witte muren geschreven

muren

die nooit helder wit zijn geweest

niemand die zich dat kan herinneren

en daarom een natuurlijke overgang vormen

met de gevallen sneeuw

die zo dun is

dat de donkere ondergrond

nooit ver weg lijkt  

vormen

die niet perfect symmetrisch zijn

zullen deze eeuw

langzaam wegsterven

worden niet meer geduld

evenals de mensen

die ver van algoritmen

hier iedere dag blijven komen

jij staat straks weer op

jij gaat straks weer weg

maar zij komen iedere dag terug

al zo lang

dat de stille strijd tegen het verdwijnen

een deel van hun bestaan is geworden

en al zo lang is niets veranderd

al zo lang is alles hetzelfde gebleven

dat langzaam het vertrouwen is gegroeid

zonder iemand dat durft uit te spreken

dat er misschien wel

nooit een einde zal komen

aan dit cafe met de Jupiler reclame.

                   (Cafe met de Jupiler reclame).     (Foto Harry Gruyaert).     (2020).

Waar was je toen de glazen werden gespoeld

Waar was je

toen de glazen werden gespoeld

en er gelachen werd

en we zouden doorgaan

tot de volgende morgen

jij was er altijd

en altijd was je dezelfde

de asceet met het glas in de hand

je plaats bleef leeg

wat ons eerst niet eens opviel

maar jij bent niet de man

die ons dat zal verwijten.

                            (Waar was je toen de glazen werden gespoeld).

Cafe du Parc

Op de grens van twee werelden

nog dit cafe

op de grens van twee werelden

die beide op het punt staan

om voorgoed te verdwijnen

maar zelden

komen zo dicht bij elkaar

en zelden zijn ze

zo innig met elkaar verbonden.

                  (Cafe du Parc).      (N.a.v. de fotografie van Blaise Arnold).        (2022).