Nico-Jan van Dijk gedichten
Lege straten in verlaten steden
stralen een bepaalde rust uit
ze geven dat lome gevoel
van verre reizen
en schoolvakanties
in vervlogen jaren
de grondtonen
die altijd al aanwezig waren
en die ons leven hebben bepaald
ze bleven lang verborgen
voor het blote oog
komt dan dichterbij
wat we toch nooit kunnen vasthouden
of is het de dreiging
die al lang sluimerend
in ons onderbewustzijn aanwezig was
een onzichtbaar gevaar
geeft ook een band
die we al lang waren vergeten
we zijn dan gedwongen
om op ons gevoel te vertrouwen
hier was ik eerder
hier heb ik eerder geleefd
we worden dan
ontheven van oude taken
en worden voorbereid
op een toekomst
die nooit meer zeker is
een ander bewustzijn
komt dan naar boven
de dagen mogen trager gaan
de weken vallen samen
gevangen in een ander licht
de jaren die verloren leken
nu mag het geluid van stilte
nog getuigen van een vrede
niet om stil te heersen
maar om nooit meer te vergeten
dat steden onherkenbaar leken
en vogels in verlaten steden
zingen in de nacht.
(Bezoek aan de bedreigde stad). (2020).
Nieuwe reacties
06.05 | 12:16
Wat een prachtig gedicht dat tot de verbeelding spreekt! Dank je wel voo...
23.04 | 07:04
Bedankt voor het sturen. Mooi gedicht..