Muziek door een open raam.

Je zou het misschien

een voorrecht kunnen noemen

om zomaar muziek te horen

op een doordeweekse dag

door een open raam

in een doodgewone straat

er bestaat een wereld

waarvan je even

deel mag uitmaken

al was het maar door een toeval

al was het maar onbedoeld

dan hoor je   

wat je anders niet zou horen

dan hoor je muziek

die voor anderen bestemd is

en die door anderen is uitgekozen

en misschien

ben je nu op een plaats

waar je eigenlijk niet hoort te zijn

en misschien ben je nu de gast

waarop eigenlijk niet was gerekend

maar die toch nog is gekomen

want je bent nu even

in die andere wereld

die je nu alleen

even mag aanhoren

en die je nu alleen maar even

uit de verte mag zien

muziek

die je door een open raam hoort

is een gemis en belofte tegelijk

want als je eerlijk bent

dan voelt het ook als een gemis

want er is al voor jou beslist

er is al voor jou gesproken

je hoeft geen vragen meer te stellen

je hoeft geen twijfels meer te hebben

dat is niet meer nodig

al je vragen

zijn al bij voorbaat weggenomen

muziek door een open raam

is juist zo overtuigend

omdat muziek

waar je maar een vlaag van hoort

een hele symfonie suggereert

die geen beperkingen kent

die geen valse noten kent

en die altijd gespeeld zal blijven worden

muziek die je

onbedoeld en terloops hoort

kan juist zo overtuigend zijn

omdat er niets wordt opgedrongen

omdat er niets met nadruk wordt verteld

en een publiek dat je niet ziet

maakt de gedachte mogelijk

aan een grote menigte

die altijd aandachtig

zal blijven luisteren

een heel concert lang

wat er verder ook gebeurt

muziek door een open raam

opent een wereld

die geen grenzen kent

en die altijd verder gaat

steeds verder

de wereld over

een leven lang

grenzen zijn er niet

juist omdat

je maar een klein deel ziet

hoe minder je hoort

hoe minder je ziet

hoe minder grenzen er zijn

in mijn gedachte

zie ik altijd een oud statig huis

met muren

die met klimop zijn bedekt

en door een open raam

komt klassieke muziek

me in golven tegemoet

maar zonder

dat het de omgeving stoort

in tegendeel

alles staat hier

in het teken van harmonie

en evenwicht

er wordt voorzichtig

een weg gebaand

naar de volgende nacht

naar de volgende zomernacht

naar een veilige toekomst

er bestaat geen betere toekomst

dan muziek

die je hoort door een open raam

op een doordeweekse dag

in een doodgewone straat

en ik blijf staan

en luister

naar de muziek

die als enige

de lange weg kan vinden

naar wat verborgen bleef

naar wat een stil bestaan heeft gevonden

in de afgelegen gebieden

van de verzwegen herinnering

muziek uit een open raam

is de herinnering

aan dat boek

dat ik als jongen las

over de klassieke muziek

die de gezagvoerder van een oorlogsschip

in de Noordelijke IJszee

in de Tweede Wereldoorlog

door de luidsprekers van het schip

aan zijn bemanning liet horen

het was het begin van zijn afscheid

een afscheid tegen wil en dank

“zeg ze dat ze de beste bemanning zijn

die God ooit een commandant heeft gegeven”

en het onvermijdelijke einde

zou komen

in de koude ijszee

en met de machines

die nog vol in werking waren

verdween het schip uit zicht

uit de geschiedenis

de diepte in

en met het schip

verdween zoveel moed

zoveel zelfopoffering

dat ongezien zou blijven

dat nooit beloond zou worden

in gedachten

hoorde de enige overlevende

van het gedoemde schip

later nog steeds de stem van de gezagvoerder

“oordeel niet want zij begrijpen niet”

er bestaan gewoon geen woorden

voor die zware onderstroom

die altijd verder gaat

er bestaat geen naam

voor de moed die niemand kan verklaren

en die uiteindelijk verdwijnt

in een grote zee

in een koude ijszee

wat werkelijk van belang is

daarover wordt niet gesproken

daarover wordt gezwegen

een leven lang

in alle rumoer

is er ook veel stilte

in alle rumoer

is er ook muziek

die je hoort

door een open raam

in een zomernacht

we zouden het tekort

ook kunnen omarmen

we zouden er ons 

ook gewoon bij neer kunnen leggen

en het gewoon kunnen aanvaarden

want alles wat je terloops

en zonder voorbereiding overkomt

is een duidelijke aanwijzing

waarover je verder

niet hoeft na te denken

alleen met een grote omweg

en met een gedempte stem

zo wordt een verhaal verteld

alleen zo wordt de waarheid verteld

op een andere wijze

gaat dat kennelijk niet

alleen als muziek

uit een open raam

op een zomernacht

en er is maar een man

die het hoort

er is maar een man

die is blijven staan

waar anderen zijn doorgelopen

een man

die de schaduw van de huizen zoekt

en altijd op het volgende gevecht wacht

zijn leven lang.

                           (Muziek door een open raam).             (2022).

Nieuwe reacties

06.05 | 12:16

Wat een prachtig gedicht dat tot de verbeelding spreekt! Dank je wel voo...

23.04 | 07:04

Bedankt voor het sturen. Mooi gedicht..