Nico-Jan van Dijk gedichten
Wie vlucht in de nacht.
Wie vlucht
overhaast in de nacht
die is daarna
een leven lang
op zoek
naar zijn geboortegrond
wie vlucht
overhaast in de nacht
die heiligt daarmee
voorgoed zijn geboortegrond
de grond
waarop hij eens
zo vanzelfsprekend stond
wie vlucht
in de nacht
die voelt
een soort van trots
die vroeger
in het oude land
niet werd gevoeld
die voelt een trots
die in het nieuwe land
niet wordt gehoord
en al gauw
een herinnering wordt
die soms nog even oplicht
maar verder
in het nieuwe land
niet wordt opgemerkt
in de nieuwe vrijheid
is er geen onderscheid
in de nieuwe vrijheid
is er geen taal meer
die iedereen spreekt
in de nieuwe vrijheid
is er geen naam meer
die iedereen kent
het lijkt maar een kleine stap
maar er is geen zwaardere last
dan een onterecht verwijt
het lijkt maar een kleine stap
maar een onzichtbare hand
heeft de toegang
tot de dagelijkse arbeid versperd
wie in de nacht
zijn verdreven
komen aan in een land
waar niemand meer
de reden
van zijn eigen onmacht
kent
ze komen aan
in een land
waar niemand weet
waarnaar hij verlangt
niemand weet
waarvoor hij is gevlucht
niemand
heeft hier
zijn land verlaten
is dit de reden
voor een grondeloos bestaan
is dit de dreiging
die nooit wordt uitgesproken
de zachte stem
die is verstomd
de onderstroom
van iedere rivier
de grondzee
van iedere zee
werelddelen
die door natuurgeweld
op elkaar stuiten
zijn niet voorbereid
op de nieuwe tijd
wie vlucht
overhaast in de nacht
die is daarna
een leven lang
op zoek
naar zijn geboortegrond.
(Wie vlucht in de nacht). (2023).
