Paul Auster.

Waarom nog langer wachten

wie rouwt

die rouwt voor een korte tijd

of voor altijd

een tussenweg is er niet

waarom nog langer wachten

is het een vorm van eerbied

voor wat voorbij ging

en nooit meer terug zal keren 

eenmaligheid

is toch het diepste geheim

van onze planeet

waarom nog langer wachten

alleen de literatuur zal nog blijven

alleen die leerschool voor het leven

zal nog blijven

die leerschool

die nooit een echte leerschool wil zijn

die nooit een antwoord wil geven 

die nooit een verklaring wil geven 

die ons niets leert

die maar alleen maar een stroom wil zijn

die alleen maar een constante stroom wil zijn

die nooit tot stilstand komt

die alleen maar tijd en ruimte wil zijn

een plaats om even te mogen blijven

waarom nog langer wachten

we denken 

dat we nog een keus hebben

we denken

dat dat een goede reden is

om nog even te mogen wachten 

maar een keus hebben we niet

alleen die bedrieglijke twijfel

die bij iedere stap hoort

voelt aan

als een vorm van vrijheid 

wie twijfelt

die heeft een keus

wie twijfelt

die bestaat

op een onnavolgbare wijze

is die twijfel

de rechtvaardiging

van ons bestaan

ook de meest

indrukwekkende stad ter wereld

is maar een broze stad

ook de meest massieve stad op aarde 

wordt alleen nog maar 

door een onzichtbaar web

in stand gehouden

het ene gebouw

dat op het andere gebouw leunt

een evenwicht

dat steeds weer opnieuw

een evenwicht moet vinden      

de ene eenzaamheid

die een andere eenzaamheid ontmoet

en denkt een gelijkgestemde ziel

te hebben gevonden

hoog in de lucht

samen op weg naar een nieuwe horizon

zo is het altijd

herkenning vindt altijd herkenning  

herkenning blijft altijd bestaan 

tot het eind.

                (Paul Auster), (1947-2024).          (2024).