Nico-Jan van Dijk gedichten
Heimwee naar wat nooit geweest is.
Luister naar de geluiden
die nog steeds getuigen
van de afgelopen dag
hoor de stemmen
die je nog altijd hoort
op dit uur van de nacht
deze nachtelijke tochten
komen niet meer tot een einde
dat is nu wel zeker
het is een terugkerend ritueel
er is geen sterker heimwee
dan het heimwee
naar wat nooit geweest is
en nooit meer zal komen
ik wacht iedere nacht
op het uur
dat de stad verandert
in een stad
uit een ander werelddeel
ik wacht iedere nacht
op het uur
dat de straten
even oplichten
en ze op wegen gaan lijken
naar een verdwenen beschaving
de toegangspoort
tot een andere cultuur
weten zij nog
wat wij al lang zijn vergeten
weten zij nog
dat het geen nederlaag is
wanneer
het middelpunt van de aarde
nooit wordt bereikt
weten zij nog
dat er geen vaste plek is
op aarde
dat er alleen een beweging is
die komt en gaat
dag en nacht
vroeg of laat
zover het oog reikt
gesprek of gevecht
dat is niet meer te zeggen
dit weet ik nog
van mijn nachtelijke tochten
midden in de nacht
zijn alle woorden
een voorbereiding
op de volgende dag
midden in de nacht
er is geen tijd
geen duur
en gaat het gesprek altijd verder
een voorbereiding
een leven lang.
(Heimwee naar wat nooit geweest is). (2023).