De zoektocht naar Rotterdam


Ik zal altijd herkennen

wie nooit die brutale straattaal

zich eigen hebben gemaakt    

 

ik zal altijd herkennen

wie nooit wereldwijs zijn geworden

maar die een leven lang

een reiziger zijn gebleven

een beschouwer tegen wil en dank

 

in Rotterdam

daar was je op doortocht

in Rotterdam

daar was je altijd op doortocht

daar bleef je nooit lang stilstaan

 

de stad was een vreemdeling

maar een vreemdeling

die de belofte leek te bewaren

van een samenhang  

die ergens nog moest bestaan

die ergens nog moest voortleven

 

een samenhang

die anderen wel leken te kennen

die anderen wel wisten te vinden

maar die jij nog moest ontdekken

 

zij waren al wereldwijs

lang voordat hun leven goed en wel

was begonnen

zij waren al op weg

lang voordat jouw zoektocht

nog helemaal moest beginnen

 

een levenslange zoektocht

naar een stad die zijn geheim

vroeg of laat wel zou moeten prijsgeven

 

het was misschien wel een vlucht

en eigenlijk was het ook wel

een liefdesverklaring

een vraag om aandacht

alleen zei je dat nooit

alleen wist je dat toen nog niet

  

lang heb je gedacht

dat je eens

door die gedroomde stad

zou worden aanvaard

 

lang heb je gedacht

dat de stad van je jeugd

je eens volledig zou omarmen

 

de stad

die je eens de erkenning zou geven

die je al die jaren hebt gezocht 

 

de stad

die jij tot nu toe

alleen in het voorbijgaan zag

 

maar de harde werkelijkheid is nu

dat die erkenning

er nooit meer zal komen

de stad bestaat niet meer

deze stad is verdwenen

 

het geheim

waarnaar je zocht

zal altijd verborgen blijven

er komt geen verklaring

er wacht geen verzoening

 

vanaf nu ben je gedwongen

om te blijven die je altijd al was

de man op doortocht

 

de man die weet  

dat hij nooit meer

de stad van zijn jeugd zal vinden

 

de stad

heeft zijn geheimen meegenomen

naar een plaats voorbij de grens

waar niemand ze meer kan aanraken

 

maar dit is nog niet het einde

hiermee is nog niet alles gezegd

 

ineens wordt nu zichtbaar

wat al die tijd verborgen bleef

ineens wordt zichtbaar

dat iedereen zijn eigen zoektocht heeft

dat iedereen een eigen weg gaat

waarvan de uitkomst onzeker is

 

een veelkleurig antwoord

van een stad

die niet zo gemakkelijk

een antwoord zal geven

 

is het een confrontatie

of is het een bevrijding

dat is niet meer te zeggen

 

is het een antwoord

op een grote levensvraag

of is het de ultieme erkenning

van een lange zoektocht

 

we waren toen ook al met zovelen

die te vergeefs de stad

van onze jeugdjaren zochten

al wisten we dat toen nog niet

al zagen we dat toen nog niet

 

wie nog steeds de goedkeuring

van zijn ouders zoekt

weet zelf niet goed

waarnaar hij op zoek is

hij blijft zoeken

naar de liefde van een stad

die nooit meer zal komen

 

in Rotterdam

daar was je op doortocht

in Rotterdam

daar was je altijd op doortocht

daar bleef je nooit lang stilstaan

 

we komen allemaal

uit een verborgen enclave

en we zijn allemaal op weg

naar een onzekere toekomst

 

en een enclave

wat is een enclave

 

een enclave is een plaats

die je vroeg of laat

wel moet verlaten

en die je vrij laat

om te gaan

wanneer je maar wilt

 

maar een enclave blijft je

in het geheim

ook altijd achtervolgen

omdat wie eens

de streling heeft gevoeld

die altijd zal blijven zoeken

een leven lang

 

het karakter van deze stad

is lang geleden bepaald

 

meer dan vijftig jaar geleden

is het gezicht van deze stad bepaald

toen het nog

een kale en koude stad was

 

hoeveel nieuwe gebouwen

er ook bij zijn gekomen

en hoe mooi de skyline ook is

het blijft de stad

waar het altijd waait

en waar je elkaar alleen maar verdraagt

omdat je allemaal op weg bent

naar een onzekere toekomst

 

dit is geen verwijt

geen spijt  

integendeel

zo beschermt Rotterdam

tegen wat te groot is

en niet zal blijven

 

hier bestaat

alleen de zoektocht

die nooit meer eindigt.

 

(De zoektocht naar Rotterdam).    

    

(N.a.v. Rotterdam van  Arjen van Veelen).                             

               

(2022).

De Beer.

 

Het is maar een kleine groep

we zijn met nog maar

met heel weinig

 

maar wij bewaren

nog steeds

het geheim

van vogelparadijs De Beer

 

wij houden nog steeds

die onbereikbare plek

in ere

 

de geest van De Beer

zweeft voor ons

nog steeds boven de wateren

 

misschien wel

tegen beter weten in

 

want die rustplaats voor vogels

is voorgoed verloren gegaan

 

het was de hand

van de mens

die hier een scheiding bracht  

 

het oude verhaal

van water en land.

 

 (De Beer). 


 (Essay Roterodanum van Arjen van Veelen).    


 (2023).