Nico-Jan van Dijk gedichten
Het is een gebied
dat zich uitstrekt
over een groot deel
van dit oude continent
het is een gebied
waar koude steden
en betonnen gebouwen
de stille getuigen zijn
van een andere wereld
die voorbij ging
maar toch ook weer is gebleven
een wereld
die misschien wel wil verdwijnen
maar dat toch niet kan
het lijkt wel
of deze wereld
tot het laatst toe
door een onzichtbare hand
in stand wordt gehouden
een gebied
waar oude steden
proberen te vergeten
dat zij vroeger
eens jong zijn geweest
steden
die willen vergeten
dat ze zich eens
in de late middagzon
hebben gekoesterd
zoals alleen steden dat kunnen
in een beladen stilte
en in een gloedvol zwijgen
om alleen maar uit te rusten
om alleen maar te dromen
waar standbeelden
uitkijken
over lege pleinen
zonder iets te zien
zonder zelf ooit gezien te worden
waar soldaten
in steen en marmer
de wacht houden
zonder te weten
waarvoor
voor wie
wachtlopen is dan
een lange voorbereiding
op wat nooit gaat komen
wachtlopen is dan
een oefening in geduld
en wordt nooit beloond
want niets is zo moeilijk
als het wennen
aan het absolute niets
niets is zo moeilijk
als het wennen
aan wat nooit meer zal komen
want hierna zal er niets meer zijn
hierna begint een grote leegte
hierna begint het grote niets
dat als de ochtendmist
de aarde
aan het zicht onttrekt
en mensen
geruisloos in zich opneemt
zonder ze ooit weer vrij te laten
zonder ze ooit weer het recht
op een nieuwe morgen
te geven
maar Odessa was altijd anders
Odessa
gaf jarenlang onderdak
aan twee werelden
die samen mochten voortleven
op een wijze
die het best kan worden omschreven
als een gewapende vrede
wanneer in Odessa
betonnen standbeelden
de wacht hielden
dan deden ze dat zonder de ernst
die in dit deel van de wereld
nog lange tijd zou heersen
Odessa heeft zich lang
aan die dreiging
weten te onttrekken
door een ligging
in Zuidelijke streken
die niets ontkende
die niets bedekte
maar wel alles
minder zwaar maakte
in Odessa
bleef het ‘s avonds
langer licht
in Odessa
heerste nog lang
een subtropisch klimaat.
(Odessa). (2022).
Nieuwe reacties
06.05 | 12:16
Wat een prachtig gedicht dat tot de verbeelding spreekt! Dank je wel voo...
23.04 | 07:04
Bedankt voor het sturen. Mooi gedicht..