Nico-Jan van Dijk gedichten
De man die op James Dean lijkt.
Was het vandaag
of was het gisteren
of is het al weer lang geleden
ik weet het niet
en misschien is het ook
niet van belang om het te weten
want het is van alle tijden
een man gaat door de straten
een man gaat door de regen
het is steeds dezelfde man
en het is ook steeds weer een andere
een man zonder naam
een man zonder stem
soms denk ik
dat hij me bekend voorkomt
soms denk ik
dat hij op James Dean lijkt
soms denk ik
dat hij als James Dean kijkt
hij ziet
wat altijd wordt verzwegen
hij ziet
wat nooit zo wordt genoemd
en ook geen naam heeft
in de taal van de mensen
hij ziet wat alleen
in stilte wordt beleden
er zijn woorden
die je wel wilt spreken
maar die je toch nooit zult spreken
er zijn woorden
die je wel wilt spreken
maar die toch nooit
zullen worden gehoord
de onzichtbare cirkel
wordt met een onzichtbare pen
geschreven
niemand komt dichterbij
niemand spreekt de waarheid
volmaaktheid bestaat niet
volmaaktheid kan niet worden gedeeld
verhalen bestaan wel
verhalen bestaan al sinds de oudheid
er bestaan verhalen
die pas na een lange omweg
kunnen worden begrepen
een andere weg is er niet
maar soms is een antwoord
ook heel dichtbij
in iedere vraag
ligt altijd een antwoord
en in ieder antwoord
ligt altijd een vraag
wanneer de afstand
groter wordt
dan komen mensen
op een bepaalde wijze
ook weer dichterbij
het gesprek
dat ooit begon
gaat dan gewoon weer verder
het is nooit voorgoed voorbij
een man gaat door de straten
een man gaat door de regen
iemand moet het zeggen
iemand moet het doen
een andere weg is er niet.
De man die op James Dean lijkt). (2023).