Muziek van de nacht.

Zo zouden mijn woorden moeten zijn

zo zouden ze moeten klinken

als de muziek

die in deze uren van de nacht

nog een vaste plek gevonden heeft

die hier nog thuis is

dat denkt een man

als hij door de nacht

op weg naar huis 

over natte wegen rijdt

die daardoor licht lijken te geven

soms weerkaatst de neonverlichting

op het natte wegdek

maar misschien merkt hij dat niet

en misschien is dat ook niet van belang

in deze uren van de nacht

die alleen nog 

door de muziek worden bepaald

uren die aan niemand toebehoren

en die ook nog niet het bezit zijn

van de volgende dag

zo zouden

ook mijn woorden moeten zijn

woorden die uit eigen noodzaak

zijn geboren

en die aan zichzelf genoeg hebben

zodat alles wat niet gezegd wordt

alles wat niet gespeeld wordt

belangrijk wordt.

Een trompet

een saxofoon

hoe lang is het geleden

veertig jaar of meer

maar deze muziek zal de jaren overleven 

zolang iemand op verlaten wegen

deze muziek nog hoort

zolang zal de muziek voortleven

ook al is het maar een man

die het zal horen

alsof het alleen voor hem wordt gespeeld

voor een man

steeds weer een man

woorden en klanken

die door hun eenvoud aanwezig zijn

en niemand weet meer

dat heel lang onzeker was

of iemand ze ooit zou horen.

                             (Muziek van de nacht).          (2017).    

Flessenpost.

Een fles

zomaar in zee gegooid

met een handgeschreven brief erin

in de vage hoop

dat iemand hem

waar dan ook

nog eens zal vinden.

                   (Flessenpost).                   (2007).

Zonder publiek.

Woorden

geschreven

in de wetenschap

dat niemand ze ooit zou horen

zomaar zonder publiek

zomaar zonder aandacht

woorden

die het alleen zijn

in zich dragen

en een kracht hebben gekregen

die anders nooit

zou kunnen bestaan.

                      (Zonder publiek).           (2021).

Fireworks.

Soms in een zomernacht

zie je ineens in de verte vuurwerk

dat in deze tijd van het jaar

onverwacht

de nacht even verlicht

geluidloos

ontvouwt zich dan een schouwspel

en je denkt

dat je de enige bent die dat heeft gezien

of misschien denk je wel

dat het alleen maar verbeelding was

en je stelt jezelf dan de vraag

wie is die man

die het vuurwerk afstak

waarom deed hij dat

herinnert hij zich ineens

waarom lang geleden

het vuurwerk niet is afgestoken

en dacht hij nu ineens

dat nu dan maar gevierd moet worden

wat nooit was

en ook nooit meer zal komen

een waardig afscheid

op zijn tijd

op zijn plaats

als er niemand meer is  

als er niemand meer

aan de eindstreep wacht.

                 (Fireworks).           (N.a.v. de song van First Aid Kit).          (2018).