Zanzibar.

Zanzibar

dat is de kraamkamer

van specerijen

voor de hele wereld

in Zanzibar

daar ontspringt een bron

die onze smaak verrijkt

en de blauwe lucht vult

met een keur aan tintelingen

maar de geur van kruiden

die zo veel betekent

voor de zuidelijke streken

dat is ook de grens

voor de man uit het Avondland

die grens

is de vraag

die al opkwam

lang voordat hij was gesteld

dat is de vraag  

zijn kruiden de geur

van een koloniaal verleden

of is het juist de eigen kleur

van deze tropische streken

de man uit het Avondland

weet het niet

de eerste gedachte

was het Avondland

en is de eerste gedachte

altijd de juiste

is het bewijs

van ons ongemak

dat we altijd wegkijken

en de vraag ontwijken

wie het recht bezit

op de geur van specerijen

maar dit is zeker

het zijn geuren

van een hogere orde

kruiden

dat is de aristocratie

van de natuur

zou dat ook de reden zijn

dat specerijen

al zo lang

op eilanden

tot grote hoogte stijgen

een eigen koninkrijk

in de zee

met een werelddeel

op gezichtsafstand

alleen al de naam

Zanzibar

houdt de belofte in

van een mythe

die voortduurt

tot op de dag van vandaag

maar een belast verleden

maakt ook onzeker

er is geen vast punt meer

om de wereld

te kunnen overzien

is dit dan het verhaal

dat nog steeds

op Zanzibar wordt doorverteld

en is dit dan de geschiedenis

die zich nog altijd herhaalt

het geweten

als gulle raadgever

en een man

uit het Avondland   

die nog steeds

de herinnering bewaart   

aan nootmuskaat

kruidnagel en kaneel.

                   (Zanzibar).            (2023).