Storm

Een kleine gestalte

op de uitgestrekte vlakte

waar het eiland 

en de eeuwigheid elkaar raken     

hij is buiten

en hij ziet de verlichte ramen

waar de mensen wonen

hij ziet de mensen

die geluidloos met elkaar spreken

zoals vissen spreken

zonder woorden

zonder taal

langzame bewegingen zijn het

die de stilte niet verstoren

en de beslotenheid bewaren

maar de echte stilte is hier

hier aan de grens

waar de vogels een tijd lang verblijven

op hun vlucht naar het zuiden

hij is de man

die altijd buiten is

en die altijd als eerste ziet

wanneer er een storm op komst is

hij kent de stemming van de zee

zonder dat hij kan zeggen

waarop die wetenschap berust   

hij ziet als eerste de tekenen

van wat gaat komen

lang voordat de lucht van kleur verandert

lang voordat de wind

het zand als een bestraffing

over het eiland jaagt

hij ziet als eerste het gevaar

dat zich aankondigt in wolken

die heel onschuldig lijken

maar die de voorboden zijn

van een veel groter gevaar

en wanneer de storm is gekomen

en er is een schip in nood

dan worden de paarden

naar het strand gebracht  

dan zijn er rauwe stemmen

die de storm willen bezweren

de redding is begonnen

een vuurpijl verlichtte de nacht

en alle twijfel is nu voorbij

de spieren zijn gespannen 

en de opwinding moet het opnemen

tegen de koude zeewind

paarden trekken de reddingsboot

over het strand

naar zee

door de branding

diep de wilde golven in

zoals paarden

geschut door modder trekken

tussen loopgraven door

briesend

stampend

de manen in de wind

de man

die altijd buiten is

hij leidt de paarden

hij voelt als eerste de muur

van de koude water

hij hoort als eerste de stem

van een ontketende zee

hij zal de storm in het gezicht zien

en zal het opnemen

tegen de loop van de geschiedenis

hij zal zich verzetten

tegen de natuurwetten

en de voorspellers

van een onvermijdelijke ondergang

hij zal het eiland achter zich laten

en niet omzien

wanneer de lichten van het eiland 

al spoedig

achter de hoge golven verdwijnen

hij zal begrijpen dat zijn leven

een lange voorbereiding is geweest

om deze eenzaamheid te kunnen verdragen

een overlevende

op zoek naar een overlevende  

een gevangene

in het oog van de storm

op het keerpunt van zijn leven

een mens

die hij nooit heeft gekend

en later nooit meer zal zien

maar zo is de wereld toch gevormd

een mens

en dan weer een mens

steeds weer een ander mens

een mens

tot in het oneindige

zijn bestaan

heeft vannacht

geen rechtvaardiging nodig.

                                        (Storm).                    (2007).