Henny Vrienten

Henny Vrienten.

Later toegetreden

tot dat groeiend leger

van langzaam maar zeker

ouder wordende mannen

dat op zolderkamers

en in huisstudio’s

onvermoeibaar

iets moois aan het maken is 

daar wordt iets groots verricht

denk ik dan

en nu in stilte.

                    (Henny Vrienten).          (2022).

IJsbreker

Is dit het gevaar

dat alleen

de toeschouwer ziet

is dit de wetenschap

die een spanning oproept

en de alwetende toeschouwer

in onzekerheid achter laat

de vrijheid

is geen vrijheid meer

als je nooit achterom kijkt

de vrijheid

is geen vrijheid meer

als de richting

al bij voorbaat vaststaat

wie denkt er nog aan de thuisreis

wie denkt er nog aan het geboortegrond

de vraag is nu

wie is er groter

wie krijgt er nu alle aandacht

de mens of de machine

de stilstand

en de dichtgevroren zee

krijgen alleen een betekenis

als we ze gewoon laten bestaan

als we ze gewoon

op ons af laten komen

is dit de onbewuste zekerheid

die op de achtergrond

een leven nog houvast geeft

de dreiging

is geen dreiging meer

als je die omarmt

en die naar je toetrekt

dichtbij is er immers geen gevaar

de toekomst

is niet meer onzeker

als de richting al vast staat  

alleen de weg  

moest nog worden uitgehakt

als was het een oerwoud

overvallen door de winter

eens

zo was ons beloofd

eens zouden we

over water kunnen lopen

alleen we wisten niet

dat het op deze wijze

waarheid zou worden

en eens

zo was ons gezegd

eens zou de ontdekkingsreis

ten einde zijn

en op een dag

zouden alle plaatsen

van de wereld bereikt zijn

en dan was er niets meer

te wensen overgebleven    

en we dachten

dat we daar allemaal

getuigen van zouden zijn

we wisten toen nog niet

dat het maar een man zou zijn.

             (IJsbreker).     (Foto Guido van der Werven).     (2021).

La Jument

Hij wacht op niemand

en niemand hoeft hem te redden

de storm is niet meer  

dan een ogenblijk in de tijd

en het hoge water

gaat altijd weer voorbij

zoals alles weer voorbij gaat

onze wereld wordt bewaakt

door mannen

die zelf de eenzaamheid opzoeken 

en altijd door de stormwind worden opgejaagd

soms zien we ze even

soms zien we even de prijs

die voor de vrijheid wordt betaald.

                    (Vuurtoren in de storm, La jument).     (Foto van Jean Guichard).     (2016).

Nieuwe reacties

06.05 | 12:16

Wat een prachtig gedicht dat tot de verbeelding spreekt! Dank je wel voo...

23.04 | 07:04

Bedankt voor het sturen. Mooi gedicht..